Ik ga op reis en neem mee…

dinsdag 21 mei 2013

Natuurlijk verzeilde ik weer in een trip down memory lane. Kon haast niet anders. Ik probeerde het wel: om met mijn ogen dicht schriften en plakboeken te pakken en in een doos te stoppen. Maar ik zondigde toch en herlas oude brieven en dagboekaantekeningen. Niet doen als je moet inpakken. Niet doen als je moet verhuizen. Zeker niet doen als je gaat verhuizen naar een ander land.

Ik ga op reis en neem mee…Nee: ik ga verhuizen en neem mee. Nee, ook niet: ik ga emigreren en neem mee. Ik durf het woord emigreren niet te gebruiken, klinkt te definitief en te eng. We gaan gewoon, heel gewoon, een paar jaar in een ander land wonen en dan komen we weer terug. Of niet. Voor het eerst in mijn leven heb ik een vliegticket enkele reis geboekt.

Ik woon al bijna 30 jaar in een stad. Lotus crost op haar fietsje over de Dam en tilt moeiteloos haar loopfiets de tram in, als een volleerd Amsterdammertje. Straks woont ze aan een fjord. In een vrijstaand huis. Buren wonen hier 100 meter verder. Het dorp is in een kwartier (een kwartiertje maar!) met de auto te bereiken. Daar zal ze straks naar een Noorse barnehage gaan. ‘Straks versta ik jou niet meer’,  zegt ze tegen haar oma. Isis zal even goed Noors als Nederlands leren.  De fietsen blijven thuis (onee niet ’thuis’, maar ‘hier’); teveel bergen en te gevaarlijk door de vrachtauto’s die ook van de weg gebruikmaken. Op de een of andere manier vind ik dat heel erg: niet meer kunnen fietsen. Alsof het fietsen symbool staat voor de  hele verandering.

Ik heb het te druk om me druk te maken. Al bijna drie maanden ben ik een semi-alleenstaande (tot vorige week werkende) moeder. Ik wil rust. Die ga ik daar zeker krijgen. En hoe. Waarschijnlijk besef ik over een paar maanden pas wat we gedaan hebben. En dan is er geen weg meer terug, vul ik automatisch aan, maar dat is niet waar. Natuurlijk is er een weg terug: helemaal naar onder, dan kom je er vanzelf. Alleen wonen er dan misschien andere mensen in ons huis.

En is dit thuis geworden.

————————————————————

1 reactie:

  1. margriet:

    Lieve neef, nicht en achternichtjes,
    Ewe wensen jullie heel veel geluk toe in jullie nieuwe land! Hopelijk voelen jullie je snel thuus in Noorwegen!
    Lieve groetjes, Bert, Margriet, Christian en Stephen.

Plaats een reactie