Boekenmeisjes

donderdag 23 december 2010

Als kind schijn ik een keer gevraagd te hebben in het huis van een vriendinnetje ‘waar zijn de boeken?’.  Dat kan ik me niet herinneren, maar ik kan het me wel voorstellen. Onze muren waren boekenkasten, in elke kamer. Kleurige en vrolijke muren waren het, vriendelijk ook. Nog steeds mis ik iets in huizen waar boeken de muren niet sieren.  ‘Heb je die allemaal gelezen?’ vragen mensen die geen boeken in huis hebben graag.  Dat was voor mij nooit een vraag. De boeken waren er, feit. Of ze nou gelezen werden of niet.

Lotus heeft een eigen boekenplank die haar meer bekoort dan de speelgoedkist. Alle boeken trekt ze eruit en heel doelbewust zoekt ze vervolgens een boek uit dat bekeken moet worden of voorgelezen. Voor het eerst heeft ze het volgehouden een heel verhaaltje uit te luisteren. Over kikker die een beertje vindt. Beertje wijst op een bladzijde  naar ‘waar hij vandaan komt’. Lotus wijst ook die kant uit. In het grote zoekboek herkent ze de uil van slechts een paar milimeter groot. ‘Oehoe’, zegt ze. Soms buigt ze zich voorover naar een plaatje om er een kus op te geven. Altijd op dieren. De kerstkaart met het roodborstje krijgt ook een kus.

Wij mochten vroeger de boeken in de boekenkast niet naar achteren duwen. Dat stond niet netjes. Lotus duwt de boeken erg graag naar achteren. Of ze haalt ze een voor een uit de kast om ze door te bladeren, op zoek naar plaatjes. Haar oma, die op maandag op haar past, zegt dan dat ze dat niet moet doen. Maar haar moeder is er wat minder streng in, gewoon, omdat boeken vrienden zijn, ook als je zelf nog niet kunt lezen.

3 reacties:

  1. elsje:

    Oh heeeeeeerlijk, nu al een boekenwurm!! Koesteren! :-)

  2. iamzero:

    Ik zou het er maar snel in rammen, want straks bestaan ze niet meer, onze vrienden de boeken.

  3. IMS:

    Het naar achteren duwen vind ik ook nooit zo’n probleem – al was het maar omdat ze er daarna minder goed bij kan. Eruit trekken probeer ik wel te voorkomen, want zo voorbeeldig als Lotus dat blijkbaar kan – daar is hier geen sprake van. Gelukkig is Bloems favoriete wat-zit-er-achter-de-flapjes-boekje met een beetje lijm snel weer te herstellen :-).

Plaats een reactie