Theedoeken boenen het best
zondag 24 oktober 2010Op een dag zat er een Thais echtpaar aan mijn keukentafel. Geheel onverwacht was dat niet, ik had immers zelf contact gezocht. We hadden hen nodig, of liever gezegd, de diensten van de echtgenote.
We konden het niet langer zonder hulp af. Elke poging tot het bedwingen van de chaos ontaardde in een nog heftigere tegenwerking van het huishouden. Kortom, het huis was niet langer te houden. Het gevoel een vijand in het huis te hebben verziekte de sfeer.
De eerste keer kwam ze op een dag dat ik vrij was. Dat voelde enigzins ongemakkelijk. Nu moest ik dingen gaan zeggen als “wil je de vloer van de woonkamer dweilen” (want het kind heeft er drinken laten vallen etensresten gestrooid erop geplast en de katten hebben over dit alles heen gekotst) zonder vraagteken. Liever zei ik “ach zo belangrijk is het allemaal niet hoor, wil je nog wat koffie?” Maar ik snapte ook wel dat dat nou ook weer niet de bedoeling was en ik haalde bereidwillig verse dweilen in huis, want ze had de theedoeken gebruikt.
De tweede keer zei ik “ik heb nieuwe dweilen gekocht, ze liggen in de kast”. Ze lachte en zei niks. Na afloop lagen de dweilen nog ingepakt in de kast en de theedoeken uitgewrongen in de emmer. Ik dacht dat het misschien beleefdheid was, dat ze liever niet iets uitpakte wat nog nooit was gebruikt.
De volgende keer zette ik daarom zelf de emmer vast klaar, pakte de dweilen uit en legde ze in de emmer. Zelf moest ik weg. Toen ik terugkwam, in een schoon huis, lagen de dweilen weer netjes in de kast en de theedoeken uitgewrongen in de emmer.
Toen gaf ik het op en gaf mijzelf de taak nieuwe theedoeken te kopen. Wat ik tot op heden, enkele maanden later, nog altijd niet gedaan heb.
Noot: ik vind dit een tweeslachtig verhaal. Wat is de rode draad: Gaat het om het ongemak om iemand voor je te hebben werken en hoe daarmee om te gaan, gaat het over iemand die theedoeken boven dweilen prefereert, of over de ik die niet durft te zeggen dat ze liever niet heeft dat haar theedoeken als dweil worden gebruikt?
30 oktober 2010, 23:47 uur
Kan het niet over alletwee gaan? Wij hebben sinds een paar weken ook een hulp (wat een luxe – dat schuldgevoel over alles dat hoognodig schoongemaakt moet worden is opeens weg!) die ook graag een theedoek gebruikt. Gelukkig hebben wij ook een stapeltje oude theedoeken liggen (handig voor als de slabbetjes allemaal in de was zitten) en die stapel heb ik haar snel gewezen :-D. Ik ben trouwens ook nog een beetje aan het worstelen met het ‘werkgeverschap’.
31 oktober 2010, 19:07 uur
Wij hebben ook nog een stapeltje oude theedoeken. Kun je krijgen!
Verder lijkt mij een cursus “werkgeverschap”nuttig, want ik veronderstel dat jij niet opgevoed bent in de vanzelfsprekendheid van “bedienden en personeel”. Informeer eens bij de nouvaux riches, of beter nog bij het oude geld, die hebben al jaren ervaring.
7 november 2010, 17:17 uur
komt er – nu er niet huis hoeft te worden gehouden – meer tijd om te mijmeren?
14 mei 2011, 16:44 uur
Inmiddels heb je vast gehoord dat er onderzoek is gedaan naar de verhouding werkgever en werkster!