Archief van juni 2009

Toekomstvisioenen

zaterdag 27 juni 2009

En dan gun je je jezelf eens een blik in de toekomst. Niet de toekomst van over één, vijf, tien jaar. Nee, maak er gelijk maar twintig van.  Je ziet een meisje zoals je helemaal niet zo lang geleden  zelf was.  Je laat haar foto’s zien van haar moeder die, geloof me, echt niet altijd moeder is geweest. Je ziet ouders doodgaan. Maar omdat het je niet lukt die twintig jaar later op jezelf los te laten, voel je alleen maar een intens verdriet, verlatenheid. Niet de berusting die je misschien zou moeten voelen over twintig jaar.

Een keer, tien jaar geleden, ging je in Amsterdam wonen. Je had een hangmat op je illegale minidakterras waar je gelukzalig in schommelde. ‘Ooit zak je er een keer doorheen als je de hangmat met je geliefde deelt’, zei iemand tegen je. En dat gebeurde ook, een paar jaar later. Je had visioenen over een keer een eigen huis, misschien een kind, ooit.

En het is alweer helemaal niet veel later als je op een dag jezelf ziet alsof je een foto bekijkt, je bent met je gekleurde kaplaarzen nog aan op het bed neergeploft – je weegt tien kilo meer dan een halfjaar geleden en dat maakt snel moe – om je heen liggen twee spinnende katten, een tegen je been aan, de ander tegen je arm, en je hoofd rust op de buik van de geliefde, ja, die van de hangmat.

Even is het alsof je alles al weet.