Het is gezien
dinsdag 16 september 2008Eindelijk is het gezien. Het is niet onopgemerkt gebleven.
Het gebeurde bij de lift, de voormalige goederenlift die tegenwoordig als personenlift voor personen-met-fiets dienst doet. Dat komt omdat de fietsen beneden gestald moeten worden en de trap niet op fietsen ingericht is. De lift is traag, ruikt naar de frituurlucht van de kantine omdat afzuigkap en lift op praktisch dezelfde plek uitkomen, en er hangt een bordje dat je de lift beter niet na kantoortijd kan gebruiken. En zeker niet in het weekend. Want steljevoor, hetgevaldat.
Met mijn fiets aan mijn hand, de mooie, de nieuwe, de hemelse fiets waarmee ik moeiteloos – wat zeg ik, zingend! – de Alp d’Huez bedwing en iedereen nog inhaal ook, stond ik te wachten op de lift die me weer op straatniveau moest brengen. Er stond ook een jongen te wachten. Er was een wat ongemakkelijke stilte. Om ons heen de sfeer van magazijn: zoemende tl-buizen, een kapotte frisdrankautomaat in de hoek, tegen de muur uitgevouwen kartonnen dozen en op een stapel een aantal ondefinieerbare objecten die al lange tijd van niemand meer waren.
De lift die maar niet komt.
Toen de situatie onhoudbaar werd, te ongemakkelijk, alle muren en plafonds geïnspecteerd waren, was opgemerkt dat zelfs spinnen hun web verlaten hadden om een vrolijkere omgeving op te zoeken, en de lift nog altijd niet gekomen was, toen gebeurde het.
‘Wat heb jij een mooie fiets.’
16 september 2008, 20:54 uur
Een prachtige openingszin.
(En ze leefden nog lang en gelukkig, zou ik pesterig willen toevoegen).
17 september 2008, 18:12 uur
Originele versie van ‘Ken ik jou niet ergens van?’ ;-)
Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen: waar blijft het plaatje van de desbetreffende fiets? :-)