Vrij
woensdag 2 juli 2008Even geen ruimte voor schrijverijen. Geen zin om uit te zoeken of het nou echt Plato was of toch maar Aristophanes, zoals ik daags daarna las. Wat maakt het uit, een oude Griek in elk geval. Wel weer gefietst, en hoe heel ook alleen, toch blij dat er een andere fietser bleef staan toen er bij een houten bruggetje een optocht van wel dertig ganzen passeerde, in een perfecte rij. Kijk, zeiden we, dat is nou een mooi gezicht. Dat zie je niet vaak. Allebei blij dat moment te kunnen delen.
Is delen noodzakelijk om aan een gebeurtenis meer gewicht te verlenen? Met andere woorden: is iets minder belangrijk als je het aan niemand kwijt kunt, of sneller vervlogen misschien?
Gisteren een boottochtje gemaakt over het IJsselmeer. We haalden de gemiddelde leeftijd van de opvarenden ver naar beneden. Oude mannen die elkaar niet kenden en grappen maakten. Steeds elkaar wilde overtreffen in grappigheid. De vrouwen die beleefd meelachten maar niets zeiden. De portomonee pakten en het bier van hun echtgenoten afrekenden.
De reden voor het boottochtje was een nieuw huis in een nieuwbouwwijk in een ander deel van Nederland, en maar liefst twee kinderen, waarvan er een al een tijdje nieuw was. Wat er niet was geweest, het hele afgelopen jaar, was vrijgemaakte tijd om te kijken hoe betrokkenen het maakten. Afkoop met cadeautjes. Het was goed dat we geweest waren.
3 juli 2008, 17:20 uur
Je had bij mij kunnen langsfietsen! In het wonderschone Kwel en Kommer.