De laatste verhuizing

dinsdag 26 februari 2008

Het leek wel een feestje. Een verhuisfeestje. We waren weer eens allemaal samen en dat er getild en gesjouwd moest worden maakte de saamhorigheid des te groter. Het was zelfs leuker dan een feestje omdat we de verplichte intro’s achterwege konden laten. Even niet ‘hoe gaat het nou op je werk?’ maar ‘pak die doos eens aan, hij is zwaar want boeken.’

We nemen allemaal een trap voor onze rekening want verhuizen naar driehoog vereist een goede samenwerking. Een systeem dat nooit faalt is het smurfen, zo genoemd omdat smurfen opgesteld in een lange rij elkaar in rap tempo emmers water doorgeven als er weer eens iets in brand staat. Eén verhuizer begrijpt ons systeem niet en strompelt met een paar dozen op elkaar in z’n eentje alle trappen op en af, op elke etage iemand verbaasd achterlatend.

Is het de gezamenlijke inspanning die ons opener maakt? Of is het het besef van een tijdperk dat hard op weg is achtergelaten te worden door ons? Deze verhuizing is niet meer een van de vele op rij, van antikraakpand naar ander tijdelijk onderkomen. De dozen en oude bankstellen gaan deze keer naar een echt eigen huis waar niemand uitgezet kan worden, want er is veel geld voor betaald.

We kijken de kring rond. Er is goed voor de verhuizers gezorgd met koud bier en pizza, zoals elke verhuizing zou moeten zijn. Maar er is iets wezenlijks anders dan een paar jaar hiervoor, want ineens hebben we huizen. Niet gehuurd van een louche huisjesmelker of een woningbouwvereniging die het pand hoognodig moet slopen. We grappen: voor de volgende verhuizing huur je maar een verhuisbedrijf in. We studeren niet meer maar werken. Wonen samen. Trouwen. Krijgen baby’s. Burnouts. Gaan in therapie. Krijgen nieuwe inzichten. Herstellen ons en proberen het opnieuw.

6 reacties:

  1. DeWart:

    En zo komt alles toch nog goed en gaan we niet de fouten maken van onze ouders. Trouwens een hele goede: herstellen en opnieuw proberen….
    en telkens sadder and wiser.

  2. DeWart:

    P.S. het is nu 23:34 uur

  3. elsje:

    de volgende fase is de reeks scheidingen die de ‘we/ze’ in de ‘zij’ en ‘hij’ om doet slaan :-(

  4. Marijn:

    Verhuizen naar drie hoog doe je toch met een touw en blok?

  5. Plien:

    Ik word zeker oud, want als ik ga verhuizen, laat ik het doen!

  6. ratz:

    Ze je hier nou even heel sneaky tussen dat je een baby krijgt????? hehe

    Veel liefs, Ratz uit Haerlem

Plaats een reactie