Quo vadis?
woensdag 23 januari 2008Het was werkenwerkenwerken met niet de moeite nemen om te pauzeren en zonder overgang volgde de volgende situatie die ineens heden was de vorige op. Want plotseling was ik op de boot aan het einde van de wereld. Waar je kan eten voor zes euro waar we allemaal rare maar aardige dingen zeggen waar mensen die elkaar niet kennen bij elkaar aan tafel schuiven waar ik het niet erg vind als ze vragen of ik kan toveren en eerlijk antwoord dat ik wilde dat ik het beter kon. We waren jong en oud en kraker en yup en wie was ik.
Naast ons een jongen van een jaar of twaalf, dertien, ik ben niet goed in het schatten van leeftijden maar wel in gesprekken afluisteren, en ik hoorde hem praten over school. Over ionische, dorische en korintische zuilen en o wat klonk dat ver weg en bekend en ik zag de oude treurwilg in de hortus staan. We vonden onszelf niet elitair dat we het geen ’tuin’ noemden want we wisten niet beter.
Op de tafel van de jongen lag een open boek. De bladzijden waren gevuld met kolommen en op de linkerpagina stond ‘vocabulaire’. En ik kan het niet uitleggen, misschien was het die drukte van eerder die ik genegeerd had zodat ik mijzelf voor het gemak ook negeerde, maar het Franse schoolboek – met kaftpapier! – schudde aan mijn arm, rammelde me doorelkaar, vroeg iets in een taal die ik al lang niet gehoord had.
24 januari 2008, 12:52 uur
Negeer het boek met de kaft niet! Want als je niet oppast is al het geleerde plotseling onbereikbare historie. Je weet dat je ooit een aardig mondje Frans, Engels en Duits kon spreken. Het was ooit door een leraar voorspeld: Elke vijf jaar je grammatica nakijken en elk jaar veel in de oorspronkelijke taal lezen en voldoende vaak spreken… Had ik die raad maar opgevolgd, dan was ik nu een europees burger in plaats van een nederlandse provinciaal. Dus ik geef de raad maar door.
25 januari 2008, 23:54 uur
nou, ik moet heel eerlijk zeggen dat de boeken Grieks en Latijn van de oudste me echt niet meer toespreken… maar ik ben dan ook stukken ouder dan jij (en had maar 1 jaar Grieks en 2 jaar Latijn, goede smoes he?)
[de titel van het blogje snap ik nog net ;o) ]
28 januari 2008, 21:37 uur
@ elsje: de titel van het blogje is tevens de (andere) naam van de boot, vandaar! Waar ga je heen? Naar het einde van de wereld. Zoiets zal de bedoeling wel zijn.
@ DeWart: ik loop zelf ook ernstig achter en steeds als ik in Parijs (of elders) ben, wenste ik dat ik een vloeiend gesprek kon voeren ipv een middelbaarschool-minder want allang weggezakt-steenkolen Frans.
29 januari 2008, 11:24 uur
quote: “ik loop zelf ook ernstig achter en steeds als ik in Parijs (of elders) ben, wenste ik dat ik een vloeiend gesprek kon voeren ipv een middelbaarschool-minder want allang weggezakt-steenkolen Frans.”
ik vrees dat ik dat gevoel een beetje heb in mijn eigen hoofdstad. :s