Gedoe
donderdag 25 januari 2007Dat komt, ik vind het zo’n gedoe. Fruit eten. Een appel of banaan, daar draai ik m’n hand niet voor om. Een sinaasappel persen mag ik ook best graag doen, wat vreemd is aangezien daar ook enige attributen voor nodig zijn. Maar een sinaasappel schillen, dat vond ik altijd te ver gaan. Te kleverig, te sapperig, teveel geknoei met die witte frutsels die eromheen zitten en die er van mij toch echt helemaal afmoeten.
En nu dan toch. Ik zit al op vier stuks deze week. Ik weet niet wat voor gezonde geest er in mij is gevaren. Hij mag best blijven. Ik heb speciaal een (oranje!) mesje meegenomen van huis naar het werk, alwaar deze opzienbarende gebeurtenissen plaatsvinden.
Een keer eerder is een mes van het werk, een doodgewoon, bot broodsmeermes, in mijn tas beland. Gelijk na werktijd moest ik door en ik had dat mes onderweg in de auto nodig om iets te snijden, dacht ik. Uiteraard ging ik helemaal niets snijden. Als ik dat normaal al niet doe, waarom in een auto dan wel. Nog weer wat later is dat mes toen perongeluk mee op vakantie gegaan, de douane door, het vliegtuig in, Barcelona in. Pas bij het weer inpakken van mijn tas voor de terugreis kwam ik het mes tegen. Toen gebeurde er iets vreemds. Ik kon het mes niet achterlaten op het nachtkastje van het pension waar we verbleven en stopte het weer terug in mijn tas. Maar anders dan op de heenweg, was ik me nu heel erg bewust van mijn meegebrachte moordwapen. Ook toen ik bij de douane stond. Ik wilde eerlijk zijn. Ik zei: ‘ik heb een mes’. En liet het bottere dan bot broodsmeermes zien. De douane keek niet blij. Er werd iemand bijgeroepen. Met een wit doekje, als ware het een heus pistool van een heuse misdadiger, werd het mes in een bakje gestopt. Ter vernietiging. Mij lieten ze desondanks doorgaan. Hoe dom ben je, moeten ze gedacht hebben. Bij tijd en wijle heel dom dus.
Hoevaak verplaatsen jullie een mes van a (msterdam, bijv.) naar b (arcelona, bijv.)? En hoe voelt dat?
25 januari 2007, 18:50 uur
ik heb ook wel eens een mes meegesmokkeld, zo’n kampeerding, aluminium ofzo, die je heel handig aan een vork kunt schuiven omdat je daar oh zo veel ruimte mee kan besparen en ze oh zo handig bij elkaar blijven, maar waar je verder niet eens een stokbrood mee kunt snijden.
dat zag ik dus niet als mes, de douane in israel wel. beschuldigende blikken, beschuldigende woorden. en toen ik toegaf dat ik daar bovenop ook nog eens een vork mee had genomen (damage control dacht ik, gewoon toegeven) was dat ineens geen moordwapen, was dat ‘niet grappig’. terwijl je daar volgens mij meer schade mee kon aanrichten.
27 januari 2007, 5:36 uur
Eigenlijk heb ik vanavond meer een gevoel mee gesmokkeld, we zeiden hé wat leuk je weer ns te zien en hoe gaat ’t r mee, maar tegelijkertijd sneed er een mes door het verleden, ik dacht aan toen, ondertussen eigenlijk al vroeger, ook al klinkt dat belachelijk ver weg, aan tijden die vaag, vreemd, maar vooral leuk en spannend waren. Weet nog hoe het destijds begon maar ’t einde is me een beetje ontschoten, Ben ook beter in het onthouden van leuke dingen.
Wilde je eigenlijk een knuffel geven en zeggen dat ik je nog steeds leuk en bijzonder vind maar het mes van de wederzijdse relaties en het gat van de tussenliggende tijd weerhield me daarvan, dus dan maar zo, semi anoniem.
29 januari 2007, 11:31 uur
Mijn geliefde had per ongeluk zijn zakmes bij zich in Berlijn. Er waren overal strenge controles. Maar bij de strenge controle in de Reichstag haalden ze hun schouders op en mocht hij het gewoon mee naar binnen nemen. Bij het Holocaustmonument hadden ze een speciaal kastje met een laatje met allemaal vakjes die apart genummerd waren. Daar borgen ze het zakmes keurig in op en toen we vertrokken, kregen we het keurig weer terug. Er lagen drie dezelfde zakmessen op een rijtje zag ik.
29 januari 2007, 12:15 uur
@Plien: wat lief, ik zie ze zo liggen op een rijtje, alsof ze slapen.
29 januari 2007, 13:38 uur
ja, en weet je wat het is met dat fruit, het is gezond voor je, dat zeggen ze tenminste, maar als ik soms een mandarijntjje pel (of schil je die ook, nee toch, een sinaasappel schil je en een madarijn pel je) vraag ik me af wat ze bedoelen met gezond. Zo’n vies droog stukje mandarijn met 3 pitten in 1 partje, met al die witte flubbertjes eraan. Misschien moet ik eens naar een echte groenteman (fruitman), of toch fruit uit een flesje, ze zeggen net zo gezond en heel wat minder gedoe. Heb je ook geen mes voor nodig….
29 januari 2007, 14:03 uur
@zustert: het zag er wel aandoenlijk uit inderdaad, en de gehele ceremonie eromheen was wat kneuterig, maar daar houd ik wel van!
6 februari 2007, 16:52 uur
Een nagelvijl in de handbagage. Vonden ze op het vliegveld van Cancun niet leuk……