Moge ik een Beter Mens worden

donderdag 30 november 2006

Ik wil een beter mens worden. Dat is mijn wens van vandaag. Het gaat om De Verongelijkte, het Manusje van Alles. Ik wil mijn oren sluiten voor zijn preken, zijn klaagzangen. Dat moet toch lukken? Hij was zo blij, in al z’n verongelijktheid. Hij bromt, hij moppert, maar als je goed luistert bromt hij soms iets dat best aardig is. Staat hij ineens met vier taarten in de kamer, brommend dat hij een eindelijk een huis toegewezen gekregen heeft na vijfentwintig jaar, en ‘dat moet toch gevierd worden’. Hoe hij daar staat. Achter de tafel waar hij de vier taarten heeft uitgestald, alvast in stukken gesneden. Trots dat hij ons kan voorzien van zoiets lekkers, zomaar. Nee niet zomaar, hij heeft een huis. ‘Lekker!’, zeggen wij. En hij straalt.

Hij had een nieuwe bril. En ik zag het niet. Ik kijk niet iedereen even goed aan. Wie het wel zag, was zijn baas die hem ermee complimenteerde. Hij glom. ‘Ik ben helemáál in het nieuw gestoken’, en wees op iets anders dat ook nieuw was, iets dat ik nu alweer vergeten ben maar waarvan ik wilde dat ik het onthouden had. Ik was blij met zijn baas die hem in al zijn menselijkheid zag en niet alleen als de klager, de brompot, de mopperaar.

Ik moet het erop wagen. Mijn hoofd af en toe om de deur steken en vragen. Niet gelijk naar alles, maar om te beginnen eens iets over de naderende verhuizing, naar het huis waar hij vijfentwintig jaar op gewacht heeft. De klaagzangen probeer ik niet te horen. En ik ga onthouden. Ik ga opletten. Ik wil dat mensen glimmen.

3 reacties:

  1. iamzero:

    Word eerst maar eens een Slechter Mens, daar heb je doorgaans een stuk meer aan.

  2. zustert:

    Wil het al lukken? Of wordt het lastig met deze extra optie?

  3. Lotte:

    Nou ik glim al hoor! Wat een leuk verhaaltje! En de taart was lekker, hihi

Plaats een reactie