Wezentje is mens geworden
woensdag 4 augustus 2010Het wezentje is een mens geworden. Een mensje dat door het huis beweegt, dat hier woont. Ze schuift langs de boekenkast. Ze drukt Tolstoj naar achter. In het gat dat ontstaan is, stopt ze haar hoofd. Ze pakt Brieven aan Doornroosje van Toon Tellegen. Ze gaat ermee op de grond zitten en bladert het boek door. Op z’n kop. Ze gooit het boek weer weg. Ze kijkt rond wat ze nog meer kan gaan doen.
Als de poezen eten krijgen, kruipt ze ernaar toe om ze te aaien, heel erg hard. Net zo hard totdat ze weglopen. Ze stopt een brokje in haar mond. Nee, schudt ze met haar hoofd als ik haar er volkomen vruchteloos van probeer te weerhouden. Ze lacht en neemt er nog een.
‘ s Ochtends stopt ze haar speen in mijn mond. Daar moet ze om lachen. We delen nog niet precies dezelfde humor, maar we komen een heel eind. Ze klapt niet meer bij de klaproos, maar nog wel onder het eten, als dat haar bevalt. Als ze yoghurt krijgt, spreidt ze haar armen uit in de hoop dat de volgende hap nog sneller komt.
Ze voelt niet meer zo babyachtig aan. Ze kijkt soms nadenkend, soms heel kwaad, vaak vrolijk. Buiten wil ze de bladeren en bloemen voelen. Ze kijkt vogels na en wijst alles wat ze ziet aan. Er valt veel te wijzen. Ik vertel haar hoe de bloemen en vogels heten. Dat een poes een poes is en een hond een hond. Alles is nieuw. Alles is mooier met Lotus.
10 augustus 2010, 22:31 uur
Ik ben helemaal bijgelezen Merlijn, wat mooi!! En niet alleen dit stukje, maar allemaal. En hoe je je laat verwonderen door het steeds groter wordende wezentje, zo lief. En zo herkenbaar :-) Bijna 1, bijna 1….
12 augustus 2010, 0:00 uur
Wat een heerlijk stukje, en wat een lust om een baby mens te zien worden. Maar wat is het complex wat er eigenlijk gebeurt. Ze toont de basis-emoties: blij (vreugde) en boos (woede). De andere vijf basis-emoties: angst, verdriet, verbazing, walging en trots zullen wel volgen of zijn misschien ook al te zien. Maar waar ik mee zit is: “nadenkend”, zou dat soms ook een emotie kunnen zijn?
18 augustus 2010, 16:34 uur
Heel mooi Lijn!
7 september 2010, 12:30 uur
klappen bij een klaproos – een mooie vondst, merlijn.
30 oktober 2010, 23:33 uur
“We delen nog niet precies dezelfde humor” – hahaha – als het net zo gaat als hier kan dat nog wel even duren. Leken we eindelijk van de poepfase verlost te raken, blijkt ‘onderbroek’ opeens vreselijk grappig te zijn. Dus dat moet elke dag minimaal tien keer heel hard geroepen worden.
Waar ik wel om moet lachen is als ze eerst een raadsel heeft verteld dat wel succes had (het is groen en het vliegt door de kerk, rara wat is het?) en vervolgens met een eigen variant komt waarvan ze niet snapt waarom die niet net zo goed werkt (het is geel en het vliegt door de kerk, rara wat is het?)
Nieuwsgierig?
Een heilig boontje.
En een heilige banaan.
30 oktober 2010, 23:37 uur
Oeps. Was nog niet klaar. Want ik wilde ook nog zeggen dat ik het weer een prachtig stukje vindt. Ik kan jullie bijna voor me zien samen.
28 mei 2019, 19:34 uur
hoi mama nu ben ik al 9 en zit ik in groep 6
en ik wist niet eens dat jij je eigen blog had!!
ik vind het heel leuk dat je over mij schrijft
xxx lotus!