De scores van twee keer een weekend nachttrein Utrecht-Amsterdam:

Een zeer dreigend uitziende man, de kop kaal, halfliterblik bier, kijkt druk om zich heen. Regelmatig staat hij op om uit het raam te spugen, de wc te bezoeken of om gewoon gevaarlijk om zich heen te kijken. Als we op het station zijn en de trein uitstappen, word ik plotseling tegen een meisje aangeduwd die mij boos aankijkt. Met woeste stappen loopt hij ons voorbij.

Een ballerig type. ‘Ik ben later, ik kan er toch ook niks aan doen dat ik in de trein in slaap ben gevallen? Wees blij dát ik nog kom. O je bent boos nu? Daar ga ik echt niet op in hoor. Dag Nicole.’
Twee jongens in het zitje aan de andere kant bemoeien zich ermee. ‘Problemen met je vriendin? Vrouwen…’

Onzichtbare sprekers. ‘Hij had al gezegd dat hij haar niet leuk vond, maar ze trok toch nog steeds de hele tijd naar hem toe en hij ging daar gewoon op in.’
‘Ah, hij wou neuken.’
‘Precies.’

‘Shit, dit klopt volgens mij niet. De trein moet toch de andere kant op? Dit herken ik helemaal niet en iedereen spreekt met een zachte g.’
‘We gaan naar Den Bosch.’

De laatste conversatie was van onszelf afkomstig. Ik wilde vroeg naar huis, maar het werd later dan ooit.