Uit

zondag 2 december 2007

Het is uit. Ik wist niet helemaal of de verbroken liefde wederzijds was, meestal zeggen we dat, maar in dit geval was ik degene die het had uitgemaakt. Ooit pasten we bijelkaar. Vonden we elkaar interessant en grappig. Waren we vol belangstelling naar elkaar toe, wilden we van elkaar leren. Maar na zeven jaar was dat op, de seven year itch was blijkbaar iets wat echt bestond.

Natuurlijk was ik eerst om me heen gaan kijken voordat ik het uitmaakte. Ik wilde mijn huidige marktwaarde ontdekken. Proefde wat aan anderen, liet me waardering welgevallen, slikte af en toe een teleurstelling weg. Net zolang totdat ik een partner ontmoette die mij net zo leuk vond als ik hem. Toen durfde ik het uit te maken.

‘Ik ga je missen’, zei hij. ‘Ik jou ook heus wel’, antwoordde ik. ‘Maar ik kan niet anders’. Dat begreep hij, hij kende de seven year itch net zo goed als ik. ‘Ik wil wel officieel afscheid van je nemen. Wanneer schikt het?’ We trokken agenda’s en kwamen uit op maandag 10 december, half vijf. ‘Wel in een café’, had ik gezegd. ‘In deze omgeving zou het echt te ongemakkelijk zijn’.

We schudden handen, ik stopte mijn spullen in een tas. Leverde mijn sleutel in. Ik had nog een maand voor mijzelf totdat ik bij mijn nieuwe liefde in zou trekken.

5 reacties:

  1. Ratz:

    Kop op Lijn, wij kunnen het toch ook nog goed met elkaar vinden…. je bent een lieve eX
    Ratz

  2. maxentia:

    misschien gaat het wel altijd zo, en is het aantal jaren de enige variabele

  3. DeWart:

    Zit je niet al weer aan een seven year itch? (;

  4. Fien:

    Ik heb ergens gelezen dat de seven year itch vervroegd is. Het is nu een four year itch. Zo te lezen heb jij die dus allang achter de rug. :-)

  5. merlijn:

    @DeWart: nee, aan een lustrum!

Plaats een reactie