Mijn liefde voor De Inktvis

donderdag 7 juni 2007

Ik heb nog maar weinig mensen kunnen overtuigen om ook de inktvis tot lievelingsdier te nemen. Welgeteld bij een persoon is me dat gelukt. Maar de meesten reageren met een flauw ‘ja, op m’n bord’. Terwijl het toch zo de moeite waard is.

Ze zien er wat glibberig, ontbrekend aan enige vaste substantie uit, maar ze zijn ook heel intelligent. Mijn kennis omtrent De Inktvis baseer ik op programma’s van Discovery Channel en National Geographic, en daar heb ik het volgende heus waar zelf gezien:

Een inktvis zat in z’n eentje in een aquarium. Aan de andere kant van de ruimte, meters verderop, stond een aquarium met inktvislekkernij. Oftewel: een aquarium met vissen. Wat gebeurt: het aquarium met de inktvislekkernij is de volgende dag geheel leeg. Rara hoe kan dat?

Na dit nachtelijke mysterie werd er uiteraard een camera in de ruimte geplaatst. En wat zien we: middenin de nacht glibbert de inktvis uit zijn aquarium, laat zich soepel op de grond glijden, slurpt zich een weg door de kamer, armentrekt zich behendig het andere aquarium in, alwaar hij een maaltijd nuttigt en vervolgens de terugweg aanvaardt. De volgende dag zien de verzorgers hem rustig in z’n eigen aquarium zitten, een onschuldig deuntje fluitend, pomtiedom, niks aan de hand.

Verder ben ik ook zeer gefascineerd door de reuzeninktvis die voor zover ik weet nog nooit levend is aangetroffen, zo diep in de zee woont het monster. Restanten in de maag van de potvis vormen echter het bewijs dat ze wel degelijk bestaan. Zelfs Nessie kan niet zo goed verstoppertje spelen.

Daarnaast, en dat wist ook ik tot vandaag nog niet, is De Inktvis zeer geinteresseerd in antieke kunst.

10 reacties:

  1. Elsje:

    Ja, dat is een superbeest. Wist je dat octopussen (is dat een goede meervoudsvorming??) hartstikke nieuwsgierig zijn bovendien? Twee jaar geleden waren we bij een zee-aquarium ergens in Bretagne, waar een prachtig exemplaar te vinden was. Het was die dag errug rustig (we waren de enige bezoekers) en hij bleef ons volgen. Het leek bijna alsof hij een spelletje met ons speelde!

  2. DeWart:

    Ik ben toevallig ook erg op inktvissen gesteld juist ook vanwege hun intelligentie en daarom lust ik geen inktvis. Ik heb die film trouwens ook gezien op discovery, alweer jaren geleden.

  3. pironik:

    hm, er is iets voor te zeggen. blijkbaar.

  4. Mijmerlijn:

    Wat heerlijk, eindelijk medestanders gevonden! Dat ze grappig zijn wilde ik er ook nog inzetten, maar ik kon even geen voorbeeld verzinnen.

  5. jeanette:

    Goh Merlijn, wat schrijf jij leuk! Doorgaan hoor, je hebt talent.

  6. zustert:

    Op kidsweek.nl kun je een foto zien van het servies. Ik had liever een foto gezien van die inktvis met dat bord onder zijn arm, maar dit is ook leuk. Tevens daar een link naar een kat die zijn eigen leven fotografeert!
    Overigens ben ik erg benieuwd naar de inktvishumor, dus als je het weer weet, dan graag een vervolg.
    En is het heus waar dat de ‘calamares’ van de in februari gevangen kolossale inktvis de grootte van een tractorband zouden hebben?

  7. Ina:

    maar mag ik de beestjes ook nog gewoon heel lekker vinden? om mezelf niet in een al te kwaad daglicht te stellen: ik eet geen koe, varken, en eigenlijk ook geen gevogelte en wild.

  8. merlijn:

    @Ina: dat is vast een compliment voor de inktvis. Als je er maar Heel Erg Van Geniet, dan is het goed.
    @Zustert: dat is heus waar.

  9. Ratz:

    Ik heb een keer gezien dat een heeeele grote inktvis zich door een heel klein gaatje wurmde. Ik dacht dat lukt hem nooit! Ik vind het ook wel mooi dat ze in het water zo mooi, groots en lijken te dansen door het water. Maar als ze uit het water worden getrokken lijkt het wel of ze een hoopje blubber zijn. En aan dat hoopje blubber denk ik dan als ik lees dat het beest zich naar een ander aquarium slurpte. Brrrr ik hoop niet dat ik daarover ga dromen.

  10. Lotte:

    Ik krijg bijna spijt dat ik een poesje krijg over twee weken en geen inktvis… ;)

Plaats een reactie